Gelezen en Vanuit pastorie Zeezicht

Gelezen. Hier [nl. in de gemeenschap met Christus] vinden ze balsem voor hun zieke ziel; licht dat hun duisternis doet opklaren; leven voor hun dodigheid; spijze en drank voor hun honger en dorst; vrede voor hun ontsteld gemoed; bloed tot hun verzoening; Geest tot hun heiliging; raad in hun radeloosheid; sterkte tegen hun zwakheid; volheid van alles voor hun menigvuldige gebrek.

W. à Brakel, Redelijke godsdienst I.26.xi (Rotterdam: Herts, 1714 [5e druk]), p. 622-623

Vanuit pastorie Zeezicht. Bovenstaand citaat had ik u afgelopen zondagavond graag willen meegeven vanuit het beeld van de door Simson gedode leeuw, waarin ijverige bijen een honingraat hadden gemaakt. Maar met die warmte vergeet je wel eens wat te zeggen en dat geeft ook niet. Nu kunt u er nog eens rustig op kauwen.

Zondagochtend was broeder CvD zo vriendelijk om mij te chauffeuren naar Sirjansland, zo’n dorpje waaraan je anders gedachteloos voorbijrijdt op weg naar je Zeeuwse vakantiebestemming. Van Urk zeggen ze dat het er naar vis ruikt, en op Katwijk hadden we vorig jaar zomer riekende mosdiertjes op het strand, maar vanaf Bruinisse woei er over de Zeeuwse kleigronden een onmiskenbare mosselgeur de kerk in. Ik vind het iets moois als je kunt zien, horen én ruiken dat Nederland geen monocultuur is of eenheidsworst, maar dat elke streek zijn eigenaardigheden herbergt. Zo is het in de kerken ook. Ieder heeft zijn gewoontes en gebruiken en het is een verrijking om daar kennis van te nemen.

Daarom zou ik zeggen: mocht u deze weken ergens in Nederland op vakantie zijn, pak dan op zondagochtend en -avond niet automatisch telefoon of tablet om met een Katwijkse kerkdienst mee te kijken. Dat kan later in de week ook nog wel. Soms moet je even zoeken, maar echt: er zijn overal in Nederland kansels te vinden waar een getrouw Woord gesproken wordt – en waar ze in de kerkdienst een paar goede Katwijkse zangstemmen best kunnen gebruiken.

Met een hartelijke groet vanaf de wurref, ook namens mijn vrouw en de gasten, uw