Ds. Jongeneel bedankte Publicatiedatum: 19 maart 2020

Vanuit de kerkbode

Zaterdagochtend, onderweg naar de bakker, kleine man, aan mijn hand: ’Papa, ik wil in een flat wonen. Want dat lijkt wel een uitkijktoren.’ Ik had andere gedachten. Mij leek die pastorie van Ge- nemuiden wel wat. Zoals ik daar wel méér zag zitten. Het heeft er om gespannen. Dat hadden we vooraf niet gedacht. Donder- dagmiddag, terwijl land en volk en kerk en gemeente in de ban raakte van de verdere uitbraak van het wereldwijde corona-virus, maakte ik een lange strandwandeling om er uit te komen. En ploeterend op een ake- lig kort strandje, bij vloed en stormachtige tegenwind, kwam ik tot de slotsom, dat ik voor mezelf toch geen ruimte en opening zag om het beroep aan te nemen. Hoe aan- trekkelijk het me gaandeweg ook was gaan lijken en hoezeer de roepstem vanuit Gene- muiden mij ook na aan het hart gelegd werd en in mijn hart weerklank vond. Zonder nu echt precies te kunnen uitleggen waarom, kwam ik voor mijzelf niet los van Katwijk. Dat liet ik onze scriba en die van Gene- muiden vrijdagavond weten en maakten we vervolgens zaterdag wereldkundig. Het was een pak van m’n hart en gaf opluch- ting in huis. En een gemeentelid mailde: ’U heeft de oproep van de overheid om thuis te blijven serieus genomen.’ Dank voor al uw betrokkenheid en (anonieme) blijken van meeleven, vóór en ná de beslissing. Vanaf mijn post in uw en jullie midden hoop ik – zolang God het geeft en ondanks al mijn lek en gebrek – tot zegen te mogen zijn.