Gelezen en vanuit pastorie Zeezicht

Gelezen. Het is ook veelzeggend dat JHWH [= de Heere] steeds minder een rol speelt in de verhalen [in het Bijbelboek Richteren]. Kenmerkend is dat in de laatste hoofdstukken er vaak over JHWH gesproken wordt maar niet of nauwelijks met hem. Iets dergelijks zien we ook in de verhalen over Simson. Pas in doodsnood en aan het eind van zijn leven zoekt hij contact met JHWH. Als het gaat om goed leiderschap is dat ook het beslissende criterium: in hoeverre laat men zich leiden door JHWH?

- K. Spronk, Rechters. Commentaar voor Bijbelstudie, onderwijs en prediking (Verklaring van de Hebreeuwse Bijbel; Utrecht: Kok, 2017, p. 22-23

 Vanuit pastorie Zeezicht.

1. Afgelopen zondagochtend werd ik verwacht op de kansel van hervormde gemeente De Bron te Urk, een van de kleinere kerkelijke gemeenten op De Bult. Als gezin zijn we meteen zaterdagmiddag die kant op gegaan (dan ben je in ieder geval op tijd!), en zo kon ik ’s avonds nog een koorrepetitie van Eiland Urk bijwonen. Een belangrijke repetitie, want het was de laatste vóór het concert van komende zaterdag in de Grote Kerk van Zaltbommel, waarbij we ook een cd gaan opnemen. Ik kan me de vorige opname aldaar nog goed herinneren. In een volgepakte kerk hebben we toen, midden in de winternacht, bibberend en kleumend een kerst-cd opgenomen. Misschien dat die cd de sfeer van Kerst zo ademt, omdat het die avond zo kerstig koud was.

2. Het grote voordeel is, dat we dan meteen hebben ingezongen voor de mannenzang in de Nieuwe Kerk op 28 oktober aanstaande. Ik zou er altijd al eens naar toe gaan met mijn zingende buurman-visserman, maar toen kwam corona en daarna het beroep naar Katwijk. Voor mij scheelt het in ieder geval een eind rijden. Natuurlijk was ik te laat met het kopen van een kaartje, dus ik heb me als vrijwilliger aangemeld. Niet schrikken dus als ik ineens gastheer of stoelensjouwer blijk te zijn!

3. Over gebibber en gekleum gesproken: aan verschillende hervormde vergadertafels is de afgelopen tijd gesproken over de gestegen energieprijzen en wat dat betekenen zal voor ons kerkelijk leven. Ik heb geleerd om je in het eerste jaar na je bevestiging niet met van alles te gaan bemoeien, dus dat zal ik in dezen ook maar niet doen. Maar ik heb wel een idee. Als het nu op een zondag écht koud belooft te worden: laten we dan een warmetruiendienst houden. Gewoon een eredienst met alles erop en eraan, maar dan met een warme wollen trui en chocomel. Ook de kerkenraad zal dan keurig in pak verschijnen, maar in plaats van dat daar dan een overhemd en das onder zit, zien we tussen hun revers het groen en rood en wit van gebreide rendieren en sneeuwpoppen tevoorschijn komen. Ik zie het in ieder geval al wel voor me. Nu ben ik zo dom geweest om dit idee ook in een maandagse catechisatiegroep te opperen. Daar zat natuurlijk nét iemand die het leuk vindt om te breien. Dus ik zeg: ‘Ik weet het goed gemaakt. Brei zo’n trui voor me en ik ga er de kansel mee op.’ Waarop zij zegt: ‘Is goed.’

Laten we dus maar hopen dat ze een trage breier is. Of dat het een bijzonder zachte winter wordt. Dat is voor iedereen beter.

Met een hartelijke groet vanaf de wurref, ook namens mijn vrouw en ‘de gasten’, uw