Gelezen en vanuit pastorie Zeezicht

Gelezen. Maar Rika onderwijzen viel zelfs voor [ds G.H.] Kersten niet mee, want ze was niet vlug van begrip en – toen in geestelijke zaken nog zeer onkundig – begreep ze ook niet de figuurlijke wijze van spreken, ze was daar niet bij opgevoed.

Evenwel dacht de dominee het haar duidelijk te maken. ‘Rika,’ zei hij, ‘als je naam genoemd wordt, mag je niet blijven zitten.’ De preek in de Avondmaalsdienst ging over Maria. Of het over de tekst ging waarin Maria zat aan de voeten van Jezus, of over Maria Magdalena die veel vergeven was, dat is niet bekend, maar onder de prediking werd haar hart verklaard en ging haar ziel uit naar Jezus. Maar tijdens de nodigen aan de tafel sprak de dominee wel verschillende malen heel indringend: ‘Zijn er nog zulke Maria’s in de gemeente, die worden genodigd.’ Maar Rika bleef zitten. O, wat ging de strijd hoog! De dominee kon niet blijven nodigen en de tafel werd gesloten.

Na de kerkdienst, bij haar thuis, zei de dominee, die haar zielslegering wel kende: ‘Rika, Rika, nu ben je zo dringend genodigd en nog ben je blijven zitten.’ Onder een vloed van tranen kwam de reden van het zitten blijven. ‘Dominee, ik moest komen als mijn naam genoemd werd, maar je had het almaar over Maria, je weet toch dat ik Rika heet en niet Maria?’ ‘Ochtend Rika toch, heeft de satan je op die manier te pakken gehad,’ klonk het verslagen. De satan valt altijd aan op de zwakke plaatsen, in dit geval onkunde.

- C. Weststrate, ‘Een eenvoudige vrouw die diepe verborgenheden leerde kennen. Uit het leven van Rika Murre-Westerweele’, Oude Paden 27/1 (maart 2022), 42-45: 44

Vanuit pastorie Zeezicht. Bovenstaand citaat is afkomstig uit de jongste editie van Oude Paden, een kwartaalblad met veel aandacht voor de ‘kleine’, dat wil zeggen plaatselijke, kerkgeschiedenis. Als ik dat blad uit heb, verdwijnt het doorgaans in de papierbak. Mocht ik iemand kunnen verblijden met een tweedehandsje: laat het even weten. Dat geldt ook voor de andere bladen waarop ik ben geabonneerd: Onze taal, In de Waagschaal en Theologia Reformata (en de wekelijkse Veluwse Kerkbode, maar die krijg ik van mijn zus met vijf of zes tegelijk, en dan zijn ze dus soms al een maand of twee oud). Misschien dat ik er een van onze theologiestudenten blij mee kan maken?

Als pastoriebewoners zijn we al met al zeker twee weken ziek geweest. Eerst de waterpokken bij de kinderen, toen de griep en verkoudheid en wat al niet meer… Ontzettend onhandig zo vlak voor de Paasdagen, maar gezondheid of ziekte kiezen we niet uit, we belijden ze met HC zondag 10 te ontvangen uit Gods eigen vaderlijke hand. We knappen inmiddels weer goed op en hopen met elkaar op gezegende Paasdagen waarin we zicht mogen krijgen op Jezus Christus, de opgestane Levensvorst die al onze ongerechtigheid vergeeft en: al onze krankheden geneest.

Een hartelijke groet, ook namens mijn vrouw,