10-16 mei '24 Publicatiedatum: 06 mei 2024

wijkbericht

Terugblik
Dominee Ouwehand hield een veelzeggende en actuele preek op bevrijdingsdag over het thema: Na de bevrijding. Vanuit Exodus 15 hoorden we over bitterheid, teleurstelling, woestijnleven zonder levensvreugde en boos op God. En dat ná bevrijdingsdag. Een intens beeld van mensen onderweg in moeilijke omstandigheden. Voorzichtig stelde de dominee de vraag: Zou daarin ook een vraag kunnen klinken: verwacht je het van Mij? En hij verkondigde ons de God van het verbond Die woorden van hoop en perspectief spreekt om Jezus’ wil. Dringend spoorde hij ons allemaal aan om niet over te steken, af te haken, weg te gaan, maar gericht te blijven op wat Hij te zeggen heeft: woorden en daden van heling en herstel. Hij draagt zo terecht de Naam Heelmeester. Hij ontfermt Zich over wat gebroken is. Aangrijpend wat die vader van die gehandicapte jongen in Nepal zei: He is not healed, but we are saved (Hij is niet genezen, maar wij zijn gered.)

Vooruitblik
Komende zondagmorgen hoopt ds P. van Duijvenboden voor ons voor te gaan. Vroeger slikten veel mensen (ja ik ook, met veel tegenzin en tegenspartelen) levertraan in alle maanden dat de letter r in de maand zat. Dan kreeg je extra vitamine D binnen; een stukje bescherming tegen de Engelse ziekte waardoor je kromme benen kon krijgen. Dan was je blij dat de maand mei aanbrak. Dan was er genoeg zonlicht. En kon je stoppen met levertraan. Maar zo mogen we niet over de zondagse prediking denken. Die is onmisbaar voor onze geestelijke gezondheid. Voedsel voor je hart. Dat heb je elke week weer broodnodig.

Examentijd
De maand mei heeft de letter e. Dan weet je het weer: examentijd. Van dinsdag 14 mei tot en met woensdag 29 mei. Dat is het eerste tijdvak. Hopelijk wordt het voor iedereen die hiermee te maken heeft ook een GESLAAGD TIJDVAK. Ja dat vraagt inzet, discipline, energie, ijver en trouw. Vertrouw niet op kunstmatige intelligentie. Roep die God erbij van wie de psalm zegt: Zijns verstands is geen getal (SV) of Zijn inzicht is onmetelijk (HSV). Hij hoort jonge raven roepen; dan toch zeker mensen(kinderen) die het alleen niet redden.

Beroepingswerk
‘We horen maar niks van Maranatha’. ‘Wat blijft het bij jullie toch stil!’ ‘Gebeurt er wel wat daar aan de overkant van de Rijn?’ Ik begrijp al die opmerkingen opperbest. In mijn eigen hart borrelen ze ook zomaar op. Weet echter dat het beroepingswerk ons zwaar weegt. Dat we het niet weg- of vooruitschuiven. Ora et labora. Bid en werk. Maar soms is er een poosje van alleen ‘ora’. En we hopen op een spoedig ‘Hora est’. Dat betekent: de tijd is daar!

Namen indienen
Verleden week hoorde u van het afscheid van ouderling Kees Heemskerk. Dat betekent een lege plek binnen de kerkenraad. En een sectie die weer uitziet naar een eigen ouderling (al wordt zijn sectie nu tijdelijk waargenomen door ouderling Jan de Vreugd). Aan leden van de wijkgemeente Maranatha wordt daarom gevraagd om aanbevelingen te doen van verkiesbare leden die voor zijn vacature in aanmerking komen volgens ordinantie 3 artikel 6.1. U kunt uw aanbeveling schriftelijk en ondertekend indienen, binnen vier weken na het verschijnen van deze kerkbode, dus uiterlijk vrijdag 7 juni 2024, bij scriba Harm de Jong.

Meeleven
Ze werden wéér genoemd in de voorbede:
Hanne de Jong, dat kleine meisje met hartzorgen en Margreet van Egmond opgenomen in GGZ Leiden. Laten wij dat ook doen: hen blijven noemen in onze gebeden bij de grote Heelmeester, Die zegt: Ik wil erom gebeden zijn.
En noem dan ook maar al die anderen die u zo na aan het hart liggen.

Giften wijkkas
Via Joël Haasnoot en Cornelis van Duijvenbode € 20,00;
via Hans van der Meij en Nico Dijkdrent € 20,00.
En ook ds Van der Plas ontving een gift van € 20,00.
Hartelijk dank.

Tenslotte
Al vaker vertelde ik u iets over de bekende Haagse dominee D. A. van den Bosch die in de Tweede Wereldoorlog in het ‘Oranjehotel’ in Scheveningen en later in Kamp Amersfoort gevangen zat en daar ook is overleden. In één van zijn preken vertelde hij dit:
‘Voor jaren was ik op bezoek ergens in mijn wijk. “Dominee, “ zei de vrouw, die ik bezocht, mij een kartonnen bakje voorhoudend, waarin een collectie opgerolde papiertjes gerangschikt stond, “neemt u er eens eentje uit.” En op m’n vraag wat dat was, antwoordde ze dat het allemaal strookjes papier waren, waarop teksten uit Gods Woord geschreven stonden en iedere morgen, zo vertelde zij, nam ze er eentje uit en dat was dan de tekst voor die dag. En toen ik vroeg: “Wat voor teksten hebt u daar dan opgeschreven op die strookjes?”, kreeg ik ten antwoord dat het de mooie, troostrijke, bemoedigende spreuken uit Gods Woord waren. Dus niet de bestraffende en de veroordelende; zo had zij dus een Bijbel op haar eigen handje gemaakt. Dat is toch zeker ook niet het ware Bijbelgebruik.’
En zomaar komt er een vraag uit voort: Hoe ga ik eigenlijk om met Gods Woord?

Met hartelijke groet, namens de kerkenraad,
Gert-Jan Meerkerk