wijkbericht 28/29 11-24 juli 2025

Wijkbericht

Bij de diensten…..
Zondag 6 juli. “Het preken mocht goed gaan”, werd er gezegd in de consistorie. Daar sprak een stuk dankbaarheid uit. Het levende Woord van God mocht weer klinken afgelopen zondagavond in de Nieuwe Kerk. Ditmaal uit de Hebreeënbrief. Hoofdstuk 2: 1-18. Vers 8b en 9a vormden de kerntekst. Nu zien wij echter nog niet dat Hem alle dingen onderworpen zijn, maar wij zien Jezus. Wanneer we in de wereld om ons heen kijken is het lastig om te zien dat Christus alle macht heeft, terwijl dit wel zo is. Want Hij heeft van Zijn Vader een Naam gekregen boven alle andere namen. Ook boven alle engelen! Als we een boodschap van een engel meteen zouden aannemen, waarom doen we dat niet met de woorden van Christus? Toch zal ons geloof worden veranderd in aanschouwen. Het tweede ‘zien’ uit de tekst is een ander soort ‘zien’ dan het eerstgenoemde. In het Grieks zijn het twee verschillende betekenissen. Het eerste is zien met onze lichamelijke ogen. Het tweede is geestelijk zien. We mogen onze blik richten op Hem. Onze Voleinder en Leidsman van ons geloof, de Heere Jezus Christus. Zoek Jezus veel, zoek Jezus vroeg. Wie Jezus heeft, die heeft genoeg. We zijn dankbaar dat Ds. P.D. Teeuw op beroep kwam preken bij ons in Katwijk en de hartelijke ontmoeting na de dienst in de kerk tijdens het handen geven.

Zondag 13 juli.
Ds. C.H. Hogendoorn staat weer op het Maranatha-preekrooster. Kort na zijn vorige bezoek. De Ichthuskerk is wederom de plek van Woord en gebed en opnieuw in de avond. U en jullie mogen we toch weer ontmoeten!? De werkplaats van de Geest mag niet leeg blijven.

Zondag 20 juli.
In de ochtend hopen we Ds. H. Lieftink te ontmoeten in de Oude Kerk. We wensen hem en de gemeente een gezegende dienst toe.

Zieken.
We noemen de naam van dhr. Maarten van Duijn. Hij is ernstig ziek en is opgenomen in het hospice van Vlietstede. Ds. Smit begeleidt dhr. Van Duijn pastoraal in deze laatste levensfase. Moge de Heere hem met Zijn genade en zorg omringen.
Susanne de Vreugd zit al een aantal weken thuis vanwege 2 breukjes in haar knie. Het was een ongelukkige val. Gelukkig waren er goede uitslagen vanuit het ziekenhuis afgelopen week en hoopt ze snel weer aan het werk te kunnen. We wensen haar veel sterkte en Gods zegen toe.

Huwelijksjubilea.
We danken met de familie Knetsch-van Duijvenbode voor hun 40-jarig huwelijksjubileum op donderdag 3 juli jl. We feliciteren hen en hun (klein)kinderen daar van harte mee. Er waren ook perioden van zorg. Maar nu geldt: Eben Haëzer. Geve de Heere ook voor de toekomst al wat nodig is voor ziel en lichaam.
Familie Plug-van Rijn vierde afgelopen maandag 7 juli hun 25-jarig huwelijksjubileum samen met hun kinderen. Ook hen wensen we Gods onmisbare zegen toe in hun huwelijk en gezin.

Geboren.
Bert en Sofie Heemskerk ontvingen op dinsdag 1 juli een kostbaar geschenk: David Marco Gijs (David) werd geboren. Broertje van grote zus Emma. We feliciteren hen van harte. Vreugde, maar ook wat is in deze turbulente tijden wijsheid, zegen, genade en leiding van Boven nodig om onze kinderen op te voeden. Gelukkig mogen we daar dagelijks om bedelen bij de Bron. Ook Schelpbewoners zijn daar welkom.

Beroepingswerk.
We bidden om leiding van Boven in deze belangrijke dagen van overweging voor Ds. Teeuw en zijn gezin. Wat komt er veel op ze af. We bidden ook voor Ds. Jongeneel nu de beslisdatum nadert inzake het beroep vanuit Ede op hem. En vergeten we ook de vacante wijk Rehoboth niet in uw en jullie gebeden?

Wijkkas.
Ds. Van der Plas ontving € 20; waarvoor dank.

Levensverhaal.
Graag deel ik met jullie het bijzondere levensverhaal van de Amerikaanse opwekkingsprediker Dwight L. Moody (1837-1899). De Heere heeft veel door deze evangelist heen gewerkt om mensen tot Jezus te leiden. Wat was zijn geheim? In ieder geval niet zijn theologische opleiding of welsprekendheid, want deze dingen bezat hij niet. Zijn jeugd was niet altijd even makkelijk. Geboren als zesde in een arm gezin met negen kinderen, met een vader die een alcoholist was en die stierf toen Moody nog een kind was. Toch was zijn moeder een gelovige vrouw die hem wees op God. “We hebben de Heere, en dat is genoeg”, zou ze eens in een moeilijke periode hebben gezegd tegen haar kinderen. Op 17-jarige leeftijd vertrok Moody naar de stad Boston om het geluk te zoeken. Hij mocht daar in de leer bij zijn oom die een schoenenwinkel had. Op een enkele voorwaarde: ’s Zondags moest hij mee naar de kerk. Onverschillig haalde Moody zijn schouders op. Prima, hij had daar toch al een soort afscheid van genomen. En vooruit, als dat het enige is… Maar op een keer werd hij daar aangesproken door de voorganger Edward Kimball. Die vertelde hem van Jezus’ liefde voor hem. Die waarheid kwam binnen! Kort daarna gaf Moody zijn leven radicaal aan Zijn Zaligmaker en Koning. De Heilige Geest spoorde hem in die tijd aan om zondagsschool te geven in Chicago. Het waren voornamelijk straatkinderen die muisstil onder zijn gehoor zaten. Ze voelden dat deze man de liefde tot de Heere Jezus op hun jonge harten wilde drukken. Na een tijdje kwamen er naast kinderen steeds meer volwassenen af op de bijeenkomsten en was er al snel geen houden meer aan. Mensen bekeerden zich onder het woord van deze prediker. Het zaaltje werd te klein, er werd uitgeweken naar grotere gebouwen en later naar de theaters en concertzalen van de stad. De boodschap van geloof en bekering had een enorme impact onder de luisteraars. Mannen beleden hun zonden, vrouwen gaven hun leven aan Jezus en kinderen luisterden eerbiedig naar het Woord van God. De Bijbel is ons niet gegeven voor informatie maar voor transformatie, zei hij ooit. Er was ook kritiek. Maar Moody wist zich geroepen door God en niet door mensen. De Heere riep hem naar Groot-Brittannië waar hij o.a. werkzaam was in de grote steden Londen, Edinburgh en Belfast. Vergezeld door gospelzanger Ira David Sankey deed hij geestdriftig zijn werk. Soms preekte hij 2 of 3 keer op een dag. En voor elke dienst vond men hem op zijn knieën om een zegen van de Heere af te smeken. Hij die het meeste knielt, staat het beste, zei hij dan. Dat was zijn geheim. Zijn totale afhankelijkheid van zijn Heer. Hij bereikte honderdduizenden mensen met zijn eenvoudige maar rijke Evangelieboodschap van waarschuwing, liefde en genade. Zijn werk werd gezegend. Er ontstond een opwekking in die tijd. Gods Geest was krachtig werkzaam. Naast preken deed hij nog meer. Moody zorgde voor de verspreiding van christelijke lectuur, de bouw van weeshuizen en (Bijbel)scholen. Ook leidde hij nieuwe evangelisten op. Mede door de invloed van Moody, Charles Spurgeon, James Hudson Taylor, e.a. was het een bloeitijd voor de kerk in het westen. Op 62-jarige leeftijd voelde hij dat zijn einde naderde. God roept me, zei hij. Kort daarna stierf Moody. Maar hij kwam thuis in het Vaderhuis met de vele woningen. Op zijn grafsteen staat de volgende tekst: …maar wie de wil van God doet, blijft tot in eeuwigheid (1 Johannes 2: 17b). God verwacht niet het onmogelijke van ons. Hij wil dat we het onmogelijke van Hem verwachten.

Namens de kerkenraad een hartelijke groet,
Bert Aandewiel