Gelezen en vanuit pastorie Zeezicht

Gelezen. ‘Het anker moet niet in de diepte van het scheepje, maar in de diepte van de zee geworpen worden.’

(Uitspraak van S. Greijdanus die waarschuwt tegen bevindelijk zelfonderzoek dat in de gelovige zelf blijft steken, geciteerd in K. van der Zwaag, Afwachten of verwachten? (Heerenveen: Groen, 2003), p. 706)

Vanuit pastorie Zeezicht. Op zondag 13 januari 2013, deze vrijdag dus tien jaar geleden, werden mij in de hervormde kerk van Pesse de handen opgelegd. Al is er in de tussentijd ontzettend veel veranderd, ik herinner het mij als de dag van gisteren. Robert Jansema van het Reformatorisch Dagblad vroeg een paar weken geleden of we een filmpje konden opnemen voor zijn kleine winterserie ‘Terug naar de wieg’. Naast dominees Van Marle van Staphorst en Egas van Damwoude wilde hij ook aan mij vragen waar ik vandaan kom en hoe de weg naar het predikantschap is verlopen. Mocht het u interesseren: het filmpje is online goed terug te vinden.

Tien jaar geleden… In de tussenliggende tijd heb ik drie gemeenten mogen dienen en op vrije zondagen in precies 162 verschillende kerkgebouwen mogen preken. (Ja, sorry, ik houd dat bij…) Van Spijk-Losdorp in Noordoost-Groningen tot Sint-Annaland in Zeeland, en van de hervormde evangelisatie in Schagen (Noord-Holland) tot in de toeristenkerk van Gulpen (Limburg). In oeroude kerkgebouwen, in sporthallen en in aula’s van schoolgebouwen. Voor tweeduizend man en voor tien man. ‘Welzalig gij die aan alle wateren zaait’, zegt Jesaja. Zo is het maar net.

Al reizend vormt zich zo een beeld van kerkelijk Nederland, en ik denk wel eens: eigenlijk zou ik bij elke preekbeurt buiten de deur een Katwijkse ambtsdrager moeten meenemen. En dan niet naar Veenendaal of Ede, maar naar plaatsjes waar ’s avonds drie man en een paardenkop de schoenen aantrekt voor een kerkdienst. Waar een kerkenraad verheugd is als er vijfentwintig mensen naar de ochtenddienst komen. Want al mogen we graag klagen: in Katwijk is het echt zo slecht nog niet, hoor! Bemoedigend is het ook, om in alle uithoeken van het land mensen te ontmoeten die Christus als hun Zaligmaker hebben leren kennen en hun hart ophalen als Hij in het gewaad van het Woord de paden en rijen doorwandelt. Je hoeft daar echt geen Barneveldse Bonder voor te zijn. Jezus woont ook in Friesland en Brabant.

Nou goed, ik kan hierover eindeloos doormijmeren, maar dat zal ik u besparen. Als gezin zijn we inmiddels een vol kalenderjaar in Katwijk. We zijn gewend geraakt aan uw eigenaardigheden (en u een beetje aan de mijne). We zijn er dankbaar voor dat we nieuwe vrienden en vriendinnen hebben mogen leren kennen, en dat het met de kinderen goed gaat op de Rutgerssschool. Ik dank u hartelijk voor alle liefs dat we de afgelopen weken hebben ontvangen, en ook voor uw geduld met mij. Namens het hele gezin: van harte een gezegend 2023 toegewenst!

Met een hartelijke groet vanaf de wurref, ook namens mijn vrouw en de gasten, uw