Gelezen en vanuit pastorie Zeezicht

Gelezen. Het idee dat iemand zijn of haar leven op orde moet brengen om Gods aanwezigheid te verdienen, heeft niets met het christendom te maken. Dat betekent dus ook dat de kerk vol zit met onvolwassen en gebroken mensen die emotioneel, moreel en geestelijk nog een lange weg hebben te gaan. Daar bestaat zelfs een spreekwoord over: ‘De kerk is een ziekenhuis voor zondaars, geen museum voor heiligen.’

- Tim Keller, In alle redelijkheid. Christelijk geloof voor welwillende sceptici (Franeker: Van Wijnen, 2008), 71.

Vanuit pastorie Zeezicht. Samen met mijn geliefde scriba Barnhoorn ben ik nog wat aan het puzzelen met het pastoraat in wijkgemeente Sion. Ik was op Urk gewend om de 75+’ers kort na hun verjaardag te bezoeken. Dat kon ook prima, want op een wijk van 1500 zielen waren dat er precies 30. Maar in wijk Sion wonen 273 75+’ers, van wie er 146 ouder zijn dan tachtig jaar…

We houden het daarom nog even in beraad. Een bezoekje van mij mag u in ieder geval wél verwachten op belangrijke momenten van vreugde, zorg, of verdriet. Breng mij er dan wel even van op de hoogte, want u zult begrijpen: het meeste gaat nu nog compleet langs mij heen.

Gelukkig begint Katwijk aan Zee zo heel, heel langzaampjes aan toch wat vertrouwder te voelen. We hoeven niet meer zo te zoeken naar de bakker of de slager of de supermarkt of de brievenbus of de benzinepomp. Af en toe is er herkenning – en dus ook een klein gesprekje – op straat of in de duinen, dat voelt ook goed en warm.

De Boulevard zal wel de drukste straat van het dorp zijn. Op zondagmiddag is het er het drukst. Dan lopen toeristen, surfers, hardlopers en kerkgangers dwars door elkaar heen en je moet oppassen dat je niet van je sokken gereden wordt door een treintje wielrenners. U zult er wel aan gewend zijn –voor ons is het nog even wennen. Laten we te midden van al dat aards gedruis dan maar het goede voorbeeld blijven geven van Psalm 122: ‘Kom, ga met ons en doe als wij!’

- ds. G. van Zanden