Home / Contact
Agenda / Nieuws

27 jan-2 febr '23 Publicatiedatum: 05 februari 2023

wijkbericht

Van zondag.
Ds Wüllschleger kwam in zijn preek over de tempelreiniging (Joh. 2 : 13-22) uit bij (kerk)mensen die vast lopen met  zo secuur mogelijk leven naar Gods wil en nu -wonder van genade en bevrijding- leren roemen in Jezus alleen, Die Gods Huis bouwt en zondaren als levende stenen inmetselt. In de consistorie hadden we nog een soort ‘preekbespreking’ rond twee vragen: Weten wij van ijver voor Gods huis die ons verteert? (Ps. 69) en ‘Staan wij de Heere Jezus ook wel eens in de weg met onze verkeerde ijver?’ Vragen ook voor huis-, hart- en binnenkamer.

Tot zondag.
Fijn dat onze consulent -dominee Jongeneel- weer eens een dienst kan vervullen voor de wijkgemeente. Volgens veel woordenboeken betekent consulent zoiets als deskundig raadgever. Zondagmorgen mag er echter niet alleen een wijze raad, maar -opnieuw- een dringend bevel uitgaan: Zie het Lam van God dat de zonde van de wereld wegneemt.

Overleden.
In de vroege zondagmorgen 22 januari overleed Dirk Hoek in de leeftijd van 74 jaar. Veertien dagen geleden was hij nog aan het werk, al had hij wel lichamelijke klachten. Die hielden verband met een eerdere operatie verleden jaar. In enkele weken werd nu de gezondheid van deze grote, sterke man, vader en opa geknakt. Met zijn vrouw Jobien, de zoons en schoondochter zagen we hoe hij na een opname in het LUMC steeds zwakker werd. Hij besefte dat zelf ook wel. Al snel werd duidelijk dat hij niet meer beter zou worden. Daarom was het Woord voor hem en voor de zijnen een anker in de storm die hij meemaakte. “Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart, dan is God de rots van mijn hart en voor eeuwig mijn God”, lazen we samen. Terwijl het door grote vermoeidheid voor hem moeilijk was nog te spreken, liet hij met zijn hand voelen hoe het hem raakte. Moe gestreden werd hij opgenomen in de hospice van Vlietstede. Daar kwam op de dag van Jezus’ opstanding voor hem zijn levenseinde. Maar juist omdat Christus is opgestaan, mag gelden: Wie in Hem gelooft heeft eeuwig leven. We wensen Jobien, de zoons en schoondochter en de verdere familie van harte Gods troost en kracht toe. De Heere, Die jullie nabij was in moeilijke tijden, zal niet loslaten wat Zijn hand begon. (Ds. A.W. van der Plas)

Meeleven.
Coby van Duijn is vrijdag begonnen aan een nieuwe behandeling met chemo. Dat is een lichtpuntje temidden van de zorgen die blijven. We wensen haar en Huig Gods kracht toe en bidden om zegen over de behandeling.

Vrouwencontactmorgen.
De meeste informatie staat in het grijze kader. Maar belangrijk natuurlijk is ook hoe en waar je je kan aanmelden voor deze belangrijke gemeente-activiteit. Dat kan tot zaterdag 28 januari bij alieguyt@hotmail.com of de komende dagen bellen tussen 10.00 en 12.00 naar 06-30005008. Ik mag wel verklappen dat de kosten lager uitvallen door een meelevende sponsor. Dat doet goed. We zien uit naar veel aanmeldingen.

Giften.
Ds Van der Plas ontving € 20,- voor de wijkkas. Hartelijk dank.

Alvast voor in de agenda.
Donderdagmorgen 7 februari is er weer seniorenBijbelkring.

De dwaasheid van mensen.
Plof. Op de deurmat viel een ongevraagd geschenk: Het was het boek ‘Gods smokkelaar’, geschreven door Anne van der Bijl, de oprichter van Open Doors. Hij overleed 27 september 2022 in Harderwijk. Anne hield van ‘Vaders Boek’ zoals hij de Bijbel noemde. ‘Lees ‘m elk jaar helemaal door’, drukte hij velen op het hart. Gods Woord gaf richting aan zijn hart en gedachten en hij volgde Gods leiding in zijn leven zonder aarzelen. Maar eerlijk vertelt hij ook van dwaasheid. Lees maar even mee:
‘Indertijd waren er in Nederland wat gevoeligheden tussen gereformeerden en hervormden. Doordeweeks praatten de visboer en de smid van het dorp gezellig met elkaar. Maar op zondag liep de visboer met zijn gezin noordwaarts naar de hervormde kerk, terwijl de smid zuidwaarts liep naar de gereformeerde kerk. En als ze elkaar dan onderweg tegenkwamen keurden ze elkaar geen blik waardig. We waren er als gezin trots op dat we gereformeerd waren. Ik denk dat mijn vader blij was dat ons huis toevallig aan de noordkant van het dorp stond. Dit gaf hem de gelegenheid om ’s zondags het hele dorp door te lopen en te laten zien dat wij de juiste kant opgingen. Vanwege papa’s slechthorendheid zaten we in de kerk altijd op de voorste bank, maar deze was niet groot genoeg voor ons hele gezin. Ik probeerde achteraan te lopen en liet mama, papa en de andere kinderen voorgaan. Dan moest ik teruglopen naar achteren, richting de uitgang, zogenaamd om nog een plekje te vinden. Het plekje dat ik vond lag vaak ver buiten de kerkdeuren. In de winter gleed ik op mijn klompen over de bevroren sloten. In de zomer zat ik zo stil in het veld, dat kraaien op mijn schouders kwamen zitten en zachtjes in mijn oren pikten. Intuïtief wist ik wanneer de kerkdienst was afgelopen en glipte de hal van de kerk in precies op het moment dat de eerste kerkgangers naar buiten kwamen. Ik ging dichtbij de dominee staan -die me niet één keer heeft gemist- en luisterde naar de reacties van gemeenteleden op zijn preek. Zo pikte ik op welk Bijbelgedeelte hij had gelezen, het thema en soms zelfs de kern van de preek.’
Gelukkig dat de wijze God dwaze mensen toch weet te vangen. Daar is de rest van het boek vol van.

Namens de kerkenraad een hartelijke groet,
Gert-Jan Meerkerk.

©2024 Hervormde Gemeente Katwijk aan Zee

Disclaimer Colofon Privacy & cookies

Webontwikkeling: 2nd Chapter