16-22 sept '22 Publicatiedatum: 16 september 2022

wijkbericht

Van zondag.
In de Ichthuskerk opende Ds Verhaar met ons de Bijbel bij Genesis 37, de geschiedenis van Jozef, de zoon van Jacob. De verkondiging had als thema: Gods leiding. De preek confronteerde ons met levensbelangrijke vragen: Geven we ons gewonnen aan Gods leiding of blijven we ons ertegen verzetten? En verzweeg ook dit raadsel niet: Gods leidinggevende hand leidt zo vaak naar en door de diepte! Wat kan -als je er middenin zit- Zijn leiding ons dan moeilijk vallen. Maar achteraf mag toch worden beleden: Wat is leiding van de Heere toch geweldig mooi!

Tot zondag.
Onze wijk heeft opnieuw dienst in de Ichthuskerk. Nu een avonddienst.
Ds M. Zeeman uit Hoogblokland is de gastpredikant. Deze jonge dominee heeft een paar weken geleden een beroep aangenomen naar Waddinxveen. Dat hoopt zijn tweede gemeente te worden. In Jeremia 3 : 15 staat zo’n wondermooie belofte: Ik zal u herders geven naar Mijn hart, die u zullen weiden met kennis en verstand. Zullen we bidden dat die belofte ook aanstaande zondag in vervulling gaat, op alle plaatsen waar de Bijbel opengaat?

Meeleven.
Wim en Yvonne Nijgh en hun kinderen gaan moeilijke wegen. Immers de jongste kuren hebben Wim geen resultaat meer gegeven. Die zijn gestopt. Een drain is nodig. De ziekte gaat door. Wim is weer thuis bij zijn gezin. Een oude versregel komt boven: Rots der eeuwen, in Uw schoot, berg mijn ziele voor de dood. Trouwens, bid die gebedszin ook maar voor jezelf als je nog kerngezond bent.
Vrijdag 16-09; Wim is hedenmiddag over zijn lijden heen Thuisgehaald.

Ontmoetingsdag Maranatha/Rehoboth.
Commissielid David Stelma stuurde het volgende bericht wat ik weer gewoon kan overnemen met het verzoek om het ook echt te lezen én ernaar te handelen.
 "Staat het nu weer in de kerkbode?" hoor ik u denken? Jazeker, uiteindelijk zit de kracht hem in de herhaling. En daarom: op DV zaterdag 24 september organiseren de wijken Maranatha en Rehoboth gezamenlijk een ontmoetingsdag. Het woord zegt het al: ontmoeting, daar gaat het deze dag om. Van 10:00 tot 14:00 uur bent u van harte welkom! In de vorige kerkbode deed de voorbereidingscommissie een oproep voor vrijwilligers. Desondanks zwegen mail en telefoon angstvallig wat dat onderwerp betreft in de afgelopen week. Ik zat te denken: hoe lossen we dat nou op? Het kan toch niet zo zijn dat het straks bruist van de mensen die wel tijd hadden voor een gezellig kletspraatje, of om een visje of patatje te halen, maar niet om, korter of langer, mee te helpen? En daarbij: voor de vrijwilligers wordt goed gezorgd, geen zorgen dus 🙂. Goed, dan toch. Waar kunt u ons mee helpen? Denk aan het opbouwen en klaarzetten: 's ochtends vanaf ongeveer 8:00 uur tot 10:00 uur. Datzelfde geldt voor het opruimen en afbouwen: 's middags vanaf ongeveer 14:00 uur. Op de dag zelf hebben we patatbakkers en patat verkopers nodig. Geldt ook voor verkoop van vis. En wat dacht u van rondlopen met drankjes voor de vrijwilligers? Of gewoon "vraagbaak" zijn? En ik zal vast iets vergeten. U ziet het, er is genoeg te doen. Daarom nog een keer de oproep. Meldt u aan, dat kan bij David Stelma (Maranatha én Rehoboth): davidstelma@hotmail.com of 06 246 00 973. We zien uit naar een mooie dag! 

Tenslotte.
Zaterdag 10 september was het open monumentendag. Op de oude, goed onderhouden begraafplaats aan de Zuidstraat krijg ik een privé-rondleiding, omdat ik om 10.00 uur de enige bezoeker ben. Ik zie bij de graven en hoor uit de verhalen hoe oud-leerlingen hun meesters Boorsma en Holtrust eerden door een monument na hun dood op hun graf op te richten. Ik loop langs de muren die destijds om de begraafplaats zijn gebouwd om onderstuiven door duinzand te voorkomen en kijk verbaasd op bij een foto op de kubus bij de ingang waarbij de mensen die een begrafenis bijwoonden BOVENOP die muur stonden. Wat vreemd dat er vaak geen paadjes zijn tussen vele, vele graven. Tjonge wat zijn de tijden veranderd. Allerlei bekende en onbekende symbolen rond sterven en dood worden mij gewezen: de afgeknotte zuil met lijkwade, het omgekeerde levensboek, de zandloper, doodskoppen, papaverbollen (doodslaap). Maar het meest voorkomende symbool is de palmtak. En die verwijst naar Christus ’overwinning op de dood. Nee de dood heeft niet het laatste woord. Zalig zijn de doden die in de Heere sterven.

Hartelijke groet, namens de kerkenraad,
Gert-Jan Meerkerk.